Çocuklarla geziyoruz: Sakız'da 2. Gün-Batı Kıyıları ve Kuzeyde Macera

Günün Güzergahı (5 Ağustos) :

Sabah: Lithi'den sonraki isimsiz şahane plaj

Öğlen: Elinta - Limnia sahili/Volissos
Akşamüstü: Leptopoda-Kuzeyin Taşlık Dağ Yolları-Nagos

Akşam: Langada

Sabah rotamızı adanın batı kıyısından kuzeye doğru, önce Lithi ardından da Elinta'ya gitmek üzere planlamıştık. Ama ada bize gün boyu farklı seçenekler sundu ve kendimizi onun sunduklarının akışına bıraktık.

Günümüzün ilk saati, bir yıl önce çıkan ve adadaki ormanlık alanın beşte birinin yok olmasına neden olan yangından arta kalan cansız ağaçların arasında, üzüntüyle araba kullanarak geçti.

Bu yangının etkileri, ne yazık ki hala oldukça yoğun bir şekilde kendini hissettiriyor. Bu nedenle bu güne dair ilk fotoğraflar yangından geriye kalanlara dair...

Araba ile tepeden gördüğümüz Lithi Limanı, gözümüze fazla kalabalık ve yapılaşmış gözüktüğü için burayı pas geçip doğrudan Elinta Koyu'na gitmeye karar verdik.
Yolda bir anda yanıbaşımızda beliren göz alıcı ıssız minik koyun yanından önce ''vay ne şahane'' diyerek geçtik. Hemen sonra fikir değiştirip geriye döndük ve buraya inen dar çakıllı yolu keşfedip koya indik. Ne iyi etmişiz. Böylelikle burası, Sakız Adası'ndaki favori koylarımız arasındaki yerini aldı. Çocuklar buraya ''arılı koy'' dediler. Benim için ise buraya ''isimsiz koy'' adı yakışıyor.

İsimsiz Koy (Arılı Koy)

İsimsiz Koy

Murti denize atladı.
Mutlu peştemal ile arı savıyor:)

Sahil ve deniz kumlu olmayınca,
çocuklar daha çok deniz kenarında oynamayı tercih ettiler.

Demet ile kayalıkların arasında biriken
deniz tuzları ile kendimize masaj yaptık:)

İsimsiz Koy Hatırası

Öğle vakti gelince, ''yemek te yeriz'' düşüncesiyle, Elinta Koyu'na gittik. Burası güzel, ıssız bir koy olmakla beraber, yemek yiyecek yer yoktu. Arabalardan inmeden geri döndük. Otelde karşılaştığımız arkadaşların önerdiği Managados'ta da, muhtemelen yanlış yola saptığımız için, yemek yiyecek bir yere rastlayamadık. Çocuklar açlıktan ve uykusuzluktan bitkin düşmek üzerelerken Limnia sahilinde, Volissos Limanı'nda, Favori Barbekü Biftek Evi'ne denk geldik ve yemek molası verdik. Hepimize iyi geldi:)

http://www.greeka.com/eastern_aegean/chios/chios-beaches/chios-elinta.htm

Elinta Koyu

Volissos Limanı
Favori Barbekü Biftek Evi

Favori Barbekü Biftek Evi Hatırası

Murti önce burayı beğenmediyse de
bir bira sonrası kendine geldi

Volissos

Volissos Limanı'ndan sonra adanın daha vahşi, yeşil ve tepelik kuzey kesimlerine vurduk kendimizi. Alp'in notlarında, adada en beğendiği yerlerden biri olarak geçen Leptopoda'da, ''bir manav bulup çocuklara meyve alırız'' umuduyla da mola verdik. Leptopoda, yamaca kurulu küçük bir köy. Arabayı biraz aşağıda bırakıp köyün içine yürümek gerekiyor.

Mutlu, uyuyan çocuklara eşlik etmek üzere arabada beklemeye karar verdi. Murti ve ben, kısa da olsa bir içine girip bakmak istedik çıtı çıkmayan Leptopoda'nın. Demet ve Taylan da Taylan uyanınca sokaklarında ve meydanında dolaştılar.

Leptopoda

İlginç bir yerdi Leptopoda. İnsansız, sessiz, zamanın adeta durduğu bir köy. İnsansız ama insan elinin değdiği belli detaylarıyla etkileyici!

Derken kulağımıza gülüşmeler geldi. Leptopoda'nın sessizliğinde bir anda beliren bu insan sesleri o kadar olağan dışıydı ki dayanamayıp sesin geldiği yere doğru yöneldik. Hatta seslerin geldiği evin kapısından kafamızı uzattık:) Minicik, alçak tavanlı salonu olan evin içindeki masanın etrafına doluşmuş kalabalık bir Yunan aileyle karşılaştık. O daracık mekanda nasıl da eğleniyorlardı. Bizi apar topar içeri aldılar, oturttular, tatlı ve meyve ikram ettiler. Evin sahibi oldukları anlaşılan yaşlı kadın ve adam ve Amerika'dan ziyaretlerine gelen yakışıklı ve güzel aile fertleri ile sohbet ettik. Günümüz renklendi.

Leptopoda Sokakları

Leptopoda Sokakları

Leptopoda Sokakları

Murti'nin ifadesiyle ''zamanın durduğu kahve''

Leptopoda'dan sonra adanın kuzeyinde bir plaj bulup denize girme hayali kurduk. Bu hayalimizi gerçekleştirmek için anca jiple ulaşıma uygun taşlık dar yollarda bizim şehirli arabalarımızla epey debelendik ve saatler süren maceramızın bir yerinde Mutlu ve ben dik bir toprak yoldan denize inmeye tırsarak geri dönmeye karar verdik. Demet ve Murti devam ettiler. Onların deniz macerası aramızda bir sır olarak kalacak:)

Vahşi Kuzey Yolları

Biraz geniş bir toprak yola ulaştığımız anda ne kadar rahatladığımızı unutmayacağım. Mutlu arabada muhtelif esprilerle yol boyu sıkıntısını dillendirdi. Çocuklara bu yoldan geçen ikinci kişilerin biz olduğunu, ilk geçenlerin yolu yapanlar olduğunu söyledi. Yolda rastladığımız yırtıcı kuşlarla ilgili yorumu, ''bakın işte çocuklar, bu yırtıcılar çoook yükseklerde yaşar, işte biz de çoook yükseklerdeyiz'' oldu. Karşımıza çıkması muhtemel ayılar da gündemindeydi. Örnekler çok:)

Yaklaşık 1 saattir ayrı düştüğümüz ve telefon bağlantımız da kesilen Demet ve Murti ile, bu yola ulaştıktan kısa bir süre sonra deniz kenarında karşılaştık.

Kuzeyde medeniyete ilk adım

Maceralı ve stresli de olsa süper bir ada turu oldu. Asfalt yola kavuşup, güneş batmadan Nagos'ta deniz ve içki keyfine de zaman kalınca bütün dertler unutuldu. Saatlerdir arabada aç, susuz, koltuğu çakılı halde popoları uyuşan Başak, Ege ve Taylan kocaman bir takdiri hakettiler.

Nagos Plajına Doğru

Nagos Plajı

Nagos Plajı'ndan güneşin batmasına yakın, akşam yemeği için Sakız'ın Dalyan Köyü diye de tanımlanan Langados'a doğru yola koyulduk.

Langados'ta kısa bir yürüyüş yapıp gözümüze kestirdiğimiz deniz kenarındaki lokantalardan birinde akşam yemeğimizi yedik. Etrafta bolca Türk, Türkçe bilen garsonumuz; kendimizi memlekette hissettik.